Η γνάθος, και ειδικότερα το σχήμα και η ανατομία των οστών, είναι καθοριστική για μια επιτυχημένη θεραπεία με εμφυτεύματα δοντιών.
Καλό θα ήταν επομένως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την γνάθο, την ανατομία και το σχήμα της.
Κάτω γνάθος
Η κάτω γνάθος αποτελεί το κινητό μέρος του στοματογναθικού συστήματος και ενώνεται με το κρανίο με την κροταφογναθική άρθρωση.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα νεύρο ( το κάτω φατνιακό νεύρο), το οποίο είναι υπεύθυνο για την αίσθηση της κάτω γνάθου και του χείλους.
Η κάτω γνάθος έχει ένα κανάλι μέσα στο οποίο βρίσκεται το νεύρο αυτό , το οποίο ξεκινά στην οπίσθια περιοχή ( περίπου στην περιοχή των αμυγδαλών ) και συνεχίζει την πορεία του κάτω από τα δόντια και εξέρχεται από ένα σημείο ( το γενειακό τρήμα ), που αντιστοιχεί στην γωνία του στόματος.
Εκτός λοιπόν από το σχήμα και μέγεθος του οστού, θα πρέπει να γνωρίζουμε και την θέση του νεύρου μέσα στην γνάθο, καθώς αυτό καθορίζει και τον χώρο που υπάρχει για μια εμφύτευση.
Άνω γνάθος
Η άνω γνάθος, αντίθετα είναι σταθερά ενωμένη με το κρανίο. Στην άνω γνάθο δεν υπάρχει κάποιο νεύρο που να μας περιορίζει. Υπάρχουν όμως κάποιες κοιλότητες – τα ιγμόρεια και η κοιλότητα της μύτης – οι οποίες βρίσκονται πάνω από τα πλάγια δόντια.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την θέση και το σχήμα του ιγμορείου καθώς αυτό καθορίζει την ανατομία της γνάθου και το διαθέσιμο κόκαλο, όπου θα γίνει η εμφύτευση.
Αυτό σημαίνει ότι πριν από μια εμφύτευση στην άνω γνάθο θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας όλους αυτούς τους παράγοντες και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις, όπου θα πρέπει να τοποθετηθούν εμφυτεύματα με διαφορετικές διαστάσεις το καθένα.
Απώλεια δοντιών
Από τη στιγμή που θα χαθεί ένα ή περισσότερα δόντια, η γνάθος αλλάζει , καθώς συμβαίνουν πολλές καθοριστικές αλλαγές, τόσο στο σχήμα, όσο και στις διαστάσεις της.
Στην πρώτη φάση επουλώνεται το σημείο της εξαγωγής. Σε αυτή τη φάση τα ούλα κλείνουν, και συγχρόνως αρχίζει να γεμίζει η οστική βλάβη με νέο οστό, ενώ ταυτόχρονα απορροφάται η κορυφή του οστού. Οι αλλαγές δεν σταματάνε όμως εδώ.
Καθώς λείπουν τα δόντια, η γνάθος σταματάει να δέχεται λειτουργικά ερεθίσματα και έτσι συνεχίζεται σταδιακά η απορρόφηση του οστού.
Μπορεί αυτές οι αλλαγές να γίνονται πολύ αργά, όμως μέσα σε μερικά χρόνια μπορεί να αλλοιώσουν σημαντικά όχι μόνο τις διαστάσεις και την μορφή της γνάθου, αλλά και ολόκληρου του προσώπου.
Ένας άλλος παράγοντας που επιταχύνει στην απορρόφηση του οστού και την αλλοίωση του προσώπου είναι οι ίδιες οι τεχνητές κινητές οδοντοστοιχίες. Καθώς οι οδοντοστοιχίες κάθονται επάνω στα ούλα, μεταφέρουν κατά τη λειτουργία τους τις μασητικές πιέσεις πάνω στη γνάθο.
Από τη φυσιολογία γνωρίζουμε ότι όταν ασκηθούν μηχανικές πιέσεις, το κόκαλο απορροφάται, έτσι ώστε να αποφύγει τη μηχανική καταπόνηση.
Η μακροχρόνια χρήση μιας οδοντοστοιχίας αποτελεί τον πρωταρχικό παράγοντα για την απορρόφηση της γνάθου.
Οστική Απορρόφηση και εμφυτεύματα δοντιών
Η ατροφία των οστών είναι μια δυσάρεστη και αναπόφευκτη συνέπεια της απώλειας δοντιών. Το οστό της γνάθου που υποστηρίζει και περιβάλλει τα δόντια υποχωρεί σταδιακά και απορροφάται. Ο λόγος για την απώλεια των οστών είναι απλός. Χωρίς την παρουσία δοντιών, το σώμα δεν χρειάζεται πλέον να διατηρεί και να ενισχύει το οστό της γνάθου.
Οι ρίζες των φυσικών δοντιών στέλνουν μηχανικά ερεθίσματα και υπενθυμίζουν συνεχώς στο σώμα ότι τα δόντια πρέπει να στηρίζονται και να ενισχύονται. Κατά τη μάσηση ασκούνται μεγάλες πιέσεις στις γνάθους και το σώμα ανταποκρίνεται στο μηχανικό αυτό ερέθισμα.
Πως προλαμβάνουν τα εμφυτεύματα δοντιών την ατροφία της γνάθου?
Τα εμφυτεύματα δοντιών διατηρούν το σχήμα και μέγεθος των οστών μέσω της ίδιας φυσικής διαδικασίας που κάνουν οι ρίζες των φυσικών δοντιών. Η μασητική λειτουργία στέλνει μηχανικά ερεθίσματα μέσω του εμφυτεύματος στο οστό της γνάθου.
Κάθε εμφύτευμα δρα ως φυσικό διεγερτικό που προάγει την παραγωγή οστού. Εάν το οδοντικό σας εμφύτευμα τοποθετηθεί αρκετά σύντομα, μπορεί να εξαλείψει εντελώς τον κίνδυνο της οστικής ατροφίας.
Η οστική απορρόφηση ξεκινά αμέσως μετά την απώλεια ενός δοντιού. Η πιο σημαντική απώλεια οστού συμβαίνει μέσα στους πρώτους 12 μήνες, ενώ θα συνεχίζεται και τα επόμενα χρόνια με αργότερο ρυθμό.
Εάν χάσατε πρόσφατα ένα δόντι ή θα πρέπει να γίνει κάποια εξαγωγή, το καλύτερο είναι να τοποθετήσετε ένα εμφύτευμα δοντιού το συντομότερο δυνατό.
Έτσι θα μπορέσουμε να τοποθετήσουμε ένα ισχυρότερο εμφύτευμα, ενώ θα αποφύγετε επιπρόσθετες επεμβάσεις για την αναγέννηση του οστού.
